Yaw Adangabey is een man die ik al ken sinds hij een kleine jongen was, wonend in het Horizons Children Centre. Hij zit in een rolstoel en heeft spasmen. Hij is normaal intelligent, maar omdat hij de school niet in kon, ging hij helemaal niet naar school.

Er waren altijd kinderen in het centrum die bereid waren om hem zijn eten te brengen, hem te wassen, voor hem te wassen en zijn rolstoel naar het centrum en terug te duwen.

Toen was Yaw niet blij met mijn bemoeienis, maar nu is hij dat wel. Hij kwam zelfs naar de Lumen Mundi School en vertelde de kinderen wat er gebeurd was!

Eerst kwam Yaw alleen om met onze kinderen te praten: hij vertelde hen hoe ik hem dwong om zelf zijn eten te halen, zelf de was te doen en zichzelf te wassen. Hij was op dat moment niet gelukkig. Maar kijk nu eens naar hem: hij opende een privéschool in Gbedema en hij heeft 8 mensen voor zich werken. Hij is de directeur van Adangabey Royal Academy!

Hij vertelde onze kinderen dat ze zoveel mogelijk moeten leren, zodat ze zoveel mogelijk voor zichzelf kunnen zorgen. Hij zei: Stel je voor dat je zo oud bent als ik, en je hebt iemand nodig om je te wassen.

Hij zei ook: 'Wat mensen met een handicap kunnen doen; kunnen wij beter!'

Een week later, op 28 november 2023, nam hij een aantal kinderen van zijn school mee om bij ons op bezoek te komen. Het was een geweldig bezoek, zowel voor hun kinderen als voor de onze! De kinderen zagen alle drie de groepen, te beginnen met de kinderen die in staat zijn om naar een reguliere school te gaan. Ze zagen niet zoveel verschil met hun school.

De tweede groep was een beetje meer anders. En de laatste groep, met de kinderen die niet kunnen lopen of praten, was wel erg vreemd. Uiteindelijk speelden ze allemaal samen. Je kon zien hoe de kinderen met elkaar omgingen. Wij, de volwassenen, zouden van deze kinderen moeten leren.

Geen aannames gedaan, geen oordelen: gewoon meedoen!